Liefde. Het is zo universeel.

Liefde zit voor mij zo in alles. Ik wil mij leven leven vanuit liefde. De wereld bekijken met liefde. En ik vergeet soms hoe groot mijn eigen hart is. Ik vergeet soms hoeveel liefde ik te geven heb.

Liefde als vanzelfsprekend, toch ook zo groot. Liefde is zo universeel. Liefde zit in de dagelijkse dingen die ik doe. Liefde breng ik mee in de lessen die ik geef. Maar ook in mijn werk in de kinderopvang. Liefde wil ik geven aan mijn familie, mijn vriendinnen, de mensen om mij heen. Aan de wereld. Ik ga verbindingen en ontmoetingen met liefde tegemoet. In een relatie geef ik liefde. Veel liefde. Het gaat vanzelf. De liefde zit in mij. En ik voel dat dit is wat ik mag delen. In elke relatie die ik aan ga.

Liefde kan pijn doen. Dat ook. Mijn grote hart kan flink huilen. Dat is wat ik weer helemaal mag doorvoelen als liefde ook loslaten is. Loslaten van de liefde vind ik moeilijk. Mijn hart wilt vasthouden. Vasthouden wat mooi is. Vasthouden aan wat zo voelt als thuiskomen. Vasthouden aan ontvangen. Aan verbinding, aan lieve woorden, goeie gesprekken, aan lachen, aan intimitiet, aan chemie, aan toekomst dromen. Vasthouden aan dat wat voor mij elke keer zo voelde als liefde. Maar ik weet dat mijn grote hart op dit moment iets anders nodig heeft. Ik weet dat liefde ook loslaten is.

Het belangrijkste wat ik niet los laat is mezelf. Elke keer weer mogen doorvoelen wie ik ben. Om daar heel liefdevol naar te luisteren. Naar wat ik nodig heb. Naar wat liefde voor mij betekend. Naast het geven, ook te blijven kijken naar wat ik mag ontvangen. Naast de pijn die ik voel zit daar ook berusting. Dat ik niet anders kan dan te luisteren naar mijn hart. Naar liefdevol zijn voor de ander, maar zeker ook naar mezelf. En accepteren dat het soms anders dan gehoopt loopt in het leven. Misschien juist wel omdat er iets anders op mijn pad ligt. Maar daar ben ik nog niet. Ik ben nog niet helemaal klaar om dat pad te bewandelen. Mijn aandacht ligt nu in liefde voor mezelf. Liefde ontvangen van de meest mooie mensen om mij heen. Liefde ontvangen van mezelf. Door liefdevol te doorvoelen en alles er weer te laten zijn.

Dat zorgt ervoor dat ik maandag even een mental breakdown heb als ik op mijn werk klaar sta om een opbergruimte op te ruimen. Ik kijk om me heen en heb geen idee waar ik moet beginnen. En of het me gaat lukken. Deze ruimte voelt even als mijn leven. Alles ligt even overhoop. Geen overzicht. Geen vooruitzicht. Ik moet er om huilen en lachen tegelijk. En nadat ik het met enige moeite toch deel ontvang ik vanuit liefde. Er wordt voor me gezorgd. Als ik het uit spreek hoef ik het niet alleen te doen. En zo eindig ik met een opgeruimde ruimte. Met misschien ergens intern in mij ook wel iets geruimd te hebben.

Vandaag ontvang ik een yogales. Ik ben meteen volop aan het gapen. Na de tien ben ik wel gestopt met tellen geloof ik. We beginnen met bewegen, met wat schudden, geluid maken. Ik moet lachen. Tijdens de houdingen duik ik volledig in mijn eigen bubbel. Ik voel mijn lichaam tot rust komen. Aan het einde van de les in de laatste houding wordt mijn hoofd even gedragen door de docent. Ik voel haar warme handen, ik ontvang haar liefde. Ik geef me over en er verschijnt een zachte glimlach op mijn gezicht. Ik voel me thuis. Thuis bij mezelf. Als ze mijn hoofd zacht laat rusten op het kussen volgen de tranen. Zachte tranen. Ik ben altijd thuis bij mezelf. Hier is altijd liefde aanwezig. Vanuit deze plek kan ik liefde blijven geven. Vanuit hier mag ik liefde blijven ontvangen. Met een warm hart stap ik de yogastudio uit. Liefde is voor mij zo universeel. Liefde is liefde. Liefde kan klein zijn en zo groot voelen. Liefde kan zo groot voelen. Liefde kan zo’n pijn doen en toch mijn hart verwarmen. Liefde nodigt me uit dichtbij mezelf te blijven. Liefde voelt als vanzelf en laat me toch steeds weer nieuwe dingen leren. Ook dat is liefde.

Heb je een woord voor hoe deze avond voor je was vroeg een vriendin toen ik mijn liefde vorige week los moest laten. Als het er twee mogen zijn. Antwoorde ik haar terug. Verdrietig en liefdevol. En dat is hoe ik me de afgelopen dagen tot nu voel. Verdrietig en liefdevol.